Wat is bodem

De bodem is de bovenste laag van de aardkorst, maar de definitie in de bodemkunde is specifieker: namelijk die laag van de aardkorst die door planten beworteld wordt (de rhizosfeer), of waarin zich bodemvormende processen afspelen. Volgens deze definitie maken vast gesteente en de natte ongerijpte ('waarin zich geen bodem heeft gevormd') ondergrond van losse sedimenten geen onderdeel uit van de bodem. Onder grond wordt verstaan het losse materiaal dat men aan de oppervlakte van de aardkorst aantreft. Neemt men hiervan op een willekeurige plaats een kleine hoeveelheid om het op het laboratorium te laten onderzoeken, dan spreekt men van een grondmonster en van grondonderzoek. Het woord bodem heeft meer betrekking op de wijze waarop de afzonderlijke gronddeeltjes in de natuur zijn gerangschikt tot aan de oorspronkelijke; ze zijn vaak ontstaan door allerlei scheikundige, biologische en natuurkundige processen die na de afzetting van de gronddeeltjes hebben plaatsgevonden. Door middel van bodemkartering brengt men de bodem, zoals deze in het veld voorkomt, in kaart. "Grond" en "Bodem" worden in het Nederlandse spraakgebruik niet scherp van elkaar gescheiden.

De bodem is als volgt samengesteld : * 50 % vaste bestanddelen :     - mineraal (45 %) :     klei, leem, silt, zand     (afhankelijk van de korrelgrootte)     - organisch (5 %) :     humus * 50% poriën     - water (25%)     - lucht (25%)